‘Er is iets aan de hand’, vertelt mijn lichaam. Is het angst?

‘Er is iets aan de hand’, vertelt mijn lichaam. Is het angst?

Ik sta op om mijn agenda te pakken en kom weer terug zonder. In de ochtend word ik wakker met een lijstje van dingen die ik wil doen. ’s Avonds, tijdens het eten, gaat er door me heen wat ik die dag allemaal ben vergeten. Op weg naar een afspraak, ben ik in de juiste straat. Maar eenmaal daar, kom ik erachter dat het huisnummer thuis op mijn bureau ligt.

‘Gekmakende ongemakkelijkheden’

Zo maar een paar van die ‘gekmakende ongemakkelijkheden’. Tekenen aan de wand. Er is iets aan de hand. Mijn lichaam geeft me signalen. Maar welke?
Ondertussen voel ik van binnen een onrust. Er fladdert van alles door mijn lichaam heen. Het maakt dat ik heen en weer loop zonder duidelijke richting of focus. Mijn hoofd vol zit met weinig zinnige gedachten. ’s Nachts word ik regelmatig wakker.
Toch is het geen gewone ‘stress’. Want hiervoor lijkt geen echte aanleiding. Toch vertelt mijn lichaam vertelt: ‘er is iets aan de hand, luister naar me’.

Angst

Dan valt het kwartje: ‘het is angst’. Geen grijpbare of tastbare angst. Zoals hoogtevrees of angst voor het donker, die ik van vroeger ken. Maar een ongrijpbare angst. Angst die in mij zit en ook wordt wakker gemaakt door de angst die er in de wereld om mij heen is. Tenslotte zijn we allemaal door energie met elkaar verbonden, waardoor wat er om mij heen gebeurt ook effect heeft op wat er in mij is.

In ieder geval word ik me bewust van iets dat diep in mij zit en ik nog niet eerder zo heb gevoeld. Een deel dat bang is, dat krampachtig vasthoudt en het vertrouwen in het leven niet toelaat. Ik voel: het is tijd om deze angst te voelen. Om het licht erop te laten schijnen. De afgelopen weken heb ik ruimte gemaakt om de angst te voelen, toe te laten. Ik kan de angst in de buitenwereld niet veranderen, wel kan ik mijn eigen angst in de ogen kijken. En voelen. Dat is in het begin oncomfortabel. Eerlijk gezegd, is dat meer de angst voor de angst, dan de fysieke sensaties van de angst zelf.

Ruimte en Rust

Nu voel ik ruimte. Mijn lichaam is tot rust gekomen. Ik ontspan. Het gefladder in mijn lijf, van een over actief zenuwstelsel, komt tot rust. Er is stilte in mijn hoofd. Mijn focus en aandacht voor de dingen die ik graag doe, is weer terug. En er is nieuwe inspiratie en ideeën.

Let’s talk about: ‘angst’

Een paar maanden geleden schreef ik een serie: Let’s talk about: ‘angst’ op Linkedin. In vijf delen neem ik je mee in diverse facetten van angst: ‘De roze olifant in de kamer’, ‘Hoe angst je adem beneemt & je tegenhoudt te doen wat je graag doet’, ‘Welke strategie gebruik jij om je angst niet te voelen?’ ‘Bevrijd jezelf van de handrem’, ‘De ontknoping’.

Toen was ik me nog niet bewust van de angst die diep in mijn lichaam ligt opgeslagen. Het is zeker geen toeval dat ik hierover schreef en me niet veel later bewust werd van mijn eigen angst!

De komende weken deel ik deze vijfdelige serie over angst met jou.
Ik hoop dat het jou helpt om een goede weg te vinden voor de angst die in jou leeft.
Wil je hierover iets vragen, stuur me een email.

Slaat jouw zenuwstelsel ook regelmatig op hol?

Heb jij ook ergens een innerlijk weten dat er een onverklaarbaar gevoel van angst in jou (jouw lichaam) zit. Slaat je zenuwstelsel regelmatig op hol? Of zijn er andere fysieke sensaties en signalen die hierop wijzen? Wil je deze ook in de ogen kijken en weer ontspannen? Neem dan contact op.

Graag draag ik bij aan een wereld waarin je je veilig voelt in jezelf. Dat is het begin van een Vredige Wereld.

 

Met liefdevolle groet,

 

Esther